آقای پدر شاعر می شود!

گل ناز من ، از وقتی که دنیا اومدی تا 4 ماهگیت بدلیل کولیک(درد شکمی ناشی از حساسیت به لاکتوز شیر مادر) خیلی درد کشیدی و کلی گریه کردی و از اون جاییکه بابا ارادت و علاقه بسیار خاصی به گل دخترش داشت تو این آشفته بازار گریه و دکتر و دارو و... یه شعر از خودش واست سرود که هر وقت تو گوشت زمزمه میکرد آروم میشدی .

در ادامه اینکه شعرش شهرت فامیلی پیدا کرده و همه بچه ها (محیا-رضا و مرتضی)اونو حفظ شدن و هر وقت جمع میشیم بصورت گروه آواز اونو واست اجرا میکنن

مرغه میگه قد قد قد قدا  / الینا جونم بریم کجا؟

گنجیشکه میگه جیک و جیک وجیک  / ما با هم میریم خیلی شیک و پیک

ماره میگه فیس و فیس و فیس / دختر گلم هیچکی اینجا نیست

هاپو هه میگه هاپ و هاپ و هاپ / ما با هم میریم به پیش مهتاب

دختر گلم  /  خوشگل خودم / الینا جونم /دووووووستتت دااارررررررمم

دختر گلم   / خوشگل خودم / الیناجونم  /دووووست   دارم

جالب اینکه علی (پسر نادیا جون)  وقتی شعر بابا رو شنید خیلی جدی بهش گفت همین یه کارو دارین؟شعر دیگه ای هم سرودین؟!بعدشم تو خونه شون به باباش گفته بود :"بابای الینا واسش شعر مخصوص سروده چرا تو واسه من شعر نمیگی؟!"